"Sana bir masal anlatayım mı?" dedim,
"Olur" dedi gülümseyerek.
Ve gözlerine bakarak hayal ettiğim en güzel masalı, yaratılışına yardım ettiğim en görkemli fırtınayı anlattım ona.
Hayatımızı anlattım.
Hayatlarımızı, ve geleceğimizi.
Şu an dahil, ve şu andan sonrası; buradan sonsuzluğa.
Yanyana üç nokta. ...
Ve ileriye; ufka doğru;
.
.
.
Gülümsedi deniz kızı, parladı gülümsemesinden yansıyan ışıklarla mor pabuçları.
Kurudu gözlerinin sıcaklığından yastığa düşmüş tüm gözyaşları.
Sıkıca sarıldı ona melek,
ve
koparmadan,
bir yaprağa birlikte dokundular - hayatlarını kesiştiren dipsiz kuyunun başındaki ağaçtan.
yemyeşildi.
canlanmış, ve elele yürüdüğünüzde deniz kıyısında; yüzünüze vuran bahar rüzgarı gibi taze.
5 Haziran 2007 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder