Tüm insanlar neden delirmiş gibi davranmakta ? Bir insan neden gelip geçici varlığına aldırmadan oyunlar oynar karşısındakiyle?

İktidar güdüsü neden bu kadar güçlü ? Muktedir olabilmek bu kadar mı önemli?

Tam da anladim derken, neden aslında hiçbirşey bilmiyor olduğumuzu farkediyoruz düzenli olarak? Hayat muamma mı, bilmece mi ?

Yolda yürürken durup bir çiçeği koklayabilmek mi hayat, yoksa amacının peşinden koşmaya istisnasız devam edebilmek mi ?

Eğer amacımızın içine o çiçeği koklayabilmeyi de sıkıştırabiliyorsak, önemli olma özelliğini koruyabilecek midir?

Mistik olan mı önemlidir bizim için, yoksa geleceğe dair hayaller kurduğumuzda kendimizi en iyi yerde görmemizi sağlayan mı ?

Hiç gördüm dediğiniz an gözden yitirdiğiniz oluyor mu ? Ya da karşınızdakine tuhaf bir ifadeyle "Efendim?" dediğiniz an, karşınızdakinin ne dediğini anladığınız ?

Arada kalır mısınız ? Karar vermekte zorlandığınız, kendinizi tüm yaradılışa yabancı hissettiğiniz olur mu ?

Günde kaç defa kendinizi tecrübesizlikle suçluyorsunuz? Tecrübesizliğinize inanmak mı daha zor , onu gözardı etmek mi ?

Peki ya iki seçenek de sizi olaylar karşısında çaresizliğe sürüklüyorsa ? Kendi bilincinizi geliştirmeye dair tüm yatırımlarınızın yerine sokakta koşturmak ister miydiniz?

Tek başınıza mısınız , yoksa yalniz mi ? Yoksa var mi hayatınızda size değer veren insanlar, o çok önemli değerin siz birşeyleri sırtınızda taşıdığınız sürece size yansıtılacağını ilk hissettiğinizde kırıldınız mı ?

İnsanlar canınızı yakabiliyor mu, onlara o kadar yaklaşma izni veriyor musunuz?

En son ne zaman aptal olduğunuzu düşündünüz ? En son ne zaman, aptalca hareket ettiğinizi itiraf etmekten korkmadınız ? En son ne zaman, aptalca bir hareketin arkasından onu telafi etmek için daha aptalca onlarca hareket yaptınız?

Kimseyi öldürdünüz mü, en azından rüyalarınızda ? Rüyanızda hiç ev soydunuz mu, grup halinde soygun yapıp tüm çaldıklarınızı arkadaşlarınızla paylaştınız mı ?

Rüyanızda hiç kendi evinizi kendiniz içindeyken havaya uçurmaya kalktınız mı ? Eğer böyle bir b.k yeseydiniz, benim yaptığım gibi bombanın pimini yatağınıza girip, cep telefonunuzu elinize aldıktan sonra mı yapardınız?

Peki o bomba patlamasa, kendinizi nasıl hissederdiniz ? Deneyip de başaramamış bir insan olarak mı bakardınız hayata, yoksa son anda kurtulmuş bir insan olarak mı ? Yoksa ikisi de mi ?

En son ne zaman aptal olduğumu düşündünüz ? En son ne zaman, aptalca hareket ettiğimi farkettiğinizde bunu yüzüme söylediniz ?

Ve eğer yapabildiyseniz, en son ne zaman bunu yaptığınız için sizi vahşice kırdım?

En son ne zaman yazdınız ? Yazabildiniz, ya da yazdığınızı sandınız ?

En son ne zaman birşeyi başarabilme hissini iliklerinize kadar hissettiniz ? Ortaokuldan öncesine uzanan cevaplar sayılmaz, mızıkçılık yapmayın.

Bu yazıyı okumamayı kaç defa düşündünüz, ve kaç defa yarısında bıraktınız ? Eğer buna bir cevabınız varsa, şu kısmı neden okuyorsunuz ?


Gülebilirsiniz evet, ben bile bazen kendimi oldukça komik buluyorum.