Yeni Dogmus Ay

Doğduğu an harika bir gülümseme armağan etti hayat mor papuçlu kıza,
yaşlar birikirken sırt çantasında, ve ağırlaşırken hayat,
gülümsemesini hatırladıkça hafifledi ayakları yeniden;
gülümseyebildikçe kurtuldu dünyaya köklerle bağlanmaktan.
ne kadar çok gülümseme,
o kadar çok huzur,
ne kadar çok huzur,
o kadar çok umut demek..
ve,
o kadar çok mutluluk..
dudağının kenarında geçmişten gelen güzel anılar,
- kötü anılar ise zamanın çöp tenekesine gidiyor yüzündeki yıldızların her parıldayışıyla -
umudunda ise yarını saklı.
bir dokunuşla kanatlarını var ettiği bir meleğin kollarında o..
Neverland'in yemyeşil ormanlarında her şeker pınarının kenarında tüm ayakizleri onun..
Shine on'un notalarındaki sıcaklık onun ruhundan akıyor dünyaya..
ufacık bir evin içindeki huzur hayallerinde, -hayallerimizde-.
bulutlardaki gemiden el sallarken bile elini bırakmayan meleği yanında..

iyi ki doğmuş o küçük kız, o durgun çağlayan, o masum kedi,
mutlu yıllar ona..