Yıllar yıllar önce, bir yıldız kaymış gökyüzünden.
altın sarısı, menekşe moru ve bulut sıcaklığındaki beyaz tozlarını gerisinde uçuşur halde bırakarak.
Dünya çocukluğumuzun sonsuz mavi okyanusu olmaktan, gri ve çorak bir çöl olmaya doğru sancılanacakmış yıldız kayarken tozlar üzerimize dökülmese.
Ruhunda hiç büyümeyen bir bebek barındıracak kadar şanslı olan herkes birazcık etkilenmiş, ve gülümseme erdemiyle doğmuş.
Hayat kayan yıldızlara rağmen çok sıkıcı olurdu,
o gün gülümsemenin kendisi dünyaya inmemiş olsaydı.
Nice senelere ayçam. Seni Çok seviyorum.
