Güldüm.

Yere düştü ellerim. Dokunamadım bir an beni sarıp sarmalayan hayata.

"Belki de hiç gelmedik dünyaya" diye mırıldandım birbirine kenetlenmiş dişlerimin arasından.

Tam da bu an farkettim, yazacak bir şeyim olmadığı için belki; aynı şeyleri yazıp durduğumu.