Sis yere çamur gibi çöktüğü zaman korkması gerekir çocukların.
Ruhun berraklığını reddetmiş o mekruhluğun içerisine sızar günahlar günler ve geceler boyunca.
İsterse bembeyaz olsun kalbin;
yürümüyor musun dünya üzerinde, kafi,
ayağına bulaşacaktır.
Ve yerçekimi kurallarının yürürlükten kaldırılmasının tartışılmadığı bir dünyada
sözkonusu olan çamursa
hayatın ayaklarından başlar.
22 Ocak 2008 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
dinleyin beni!
yürüyen kafirler
ve bir gülümsemeden güç alıp
uçabilen melekler!
belki de çamurların bittiği yerde
yıkanabileceğimiz bir nehir vardır.
ama dünya üzerindeki varlıklar bilsin ki;
bembeyaz değilse kalpleri
o nehir asla onlara görünmeyecektir.
bataklığın içinde
bok yoluna kaybolup gideceklerdir.
ve o faniler;
bulutların ılık rüzgarını
bir an bile ruhlarında hissedemeden
yaşadığına küfrederek
bu dünyadan ebediyete göçeceklerdir.
Yorum Gönder